محلول پدوفیلین

مشخصات ظاهری پدوفیلین:

ماده ای است به شکل صمغ خشک با رنگ قهوه ای روشن تا زرد متمایل به سبز تا قهوه ای متمایل به خاکستری که در اثر تماس با نور و گرمای بیش از 25 درجه سانتی گراد، رنگ آن تیره تر می شود.

حلالیت:

در آب سرد نامحلول، در آب گرم کمی محلول که با سرد شدن دوباره آب رسوب می کند ولی در الکل و تنطور بنژوان کاملا حل می شود.

مواد مورد نیاز:

پدوفیلین    …………………………………………….   10 تا 25 گرم

اتانول 96% یا تنطور بنژوان  ……………………..    100 سی سی

روش تهیه:

ابتدا بشر را با الکل شسته، سپس مقداری از الکل یا تنطور بنژوان (تنتور بنژوئن) را در بشر ریخته و پدوفیلین را به آن اضافه می کنیم، سپس حلال را تا 100 سی سی کامل می کنیم و کاملا هم می زنیم.

موارد مصرف:

پدوفیلین دارای خاصیت اسکاروتیک و تخریبی می باشد که در درمان زگیل، خصوصا انواع ژنیتال و اطراف مقعد استفاده می شود.

طریقه مصرف:

ابتدا دور زگیل را با وازلین چرب کرده سپس توسط پزشک محلول روی زگیل مالیده می شود. ابتدا به مدت 1 ساعت و به ترتیب تا 6 ساعت بر روی موضع می ماند. سپس موضع با آب و صابون شسته می شود. این عمل معمولا 1 تا 3 بار در هفته انجام می گیرد.

شرایط نگهداری :

محلول پدوفیلین باید در ظرف شیشه ای تیره و کاملا دربسته و در جایی خنک نگهداری شود. در دوران حاملگی نباید مورد استفاده قرار بگیرد.

برای آشنایی بیشتر با اصطلاحات و تکنیک های محلول سازی مقاله ی ” محلول ها در داروسازی “ را مطالعه کنید.